Waarom je moet ophouden met die 5 tips in je blogs

Kortgeleden is een lieve oud-collega van mij overleden. Haar dochter, intens verdrietig en dyslectisch als ze is, blogt er op los.

Haar dochter, intens verdrietig en dyslectisch als ze is, blogt er op los. Over het ziekteproces, over het afscheid en de rouw. En hoewel haar blogs vol staan met fouten, raken ze je. Veel rauwe emoties en heel beeldend geschreven. En echt. En dat op Facebook. Ik vind het erg knap. Hoewel schrijven mijn lust en leven is, krijg ik in tijden van groot verdriet geen letter op papier.

Bloggen met regels

Soms zit je in een flow en rollen de zinnen er zomaar allemaal uit. Maar meestal sla ik na een paar regels alweer aan het denken: waar ga ik heen met dit verhaal, wat is het doel? Is de intro wel pakkend genoeg? Moet ik nog wat denkstappen verhelderen? Waar kan ik alinea’s van maken?

Soms weet ik het meeste van tevoren al, maar soms, zoals nu, begin ik zomaar en heb ik verder eigenlijk niks. En soms, zoals nu, verandert het doel ook gaandeweg. Mijn idee was eigenlijk iets te schrijven over de fysieke en de online wereld, en dat die door jongeren steeds vaker worden verward  zo lijkt het.

Blog over bloggen

Maar het creatieve proces van het bloggen heeft me ergens anders heen gestuurd. Het wordt nu ineens een blog over bloggen. En hoewel zakelijk bloggen natuurlijk iets heel anders is als bloggen om het verdriet over je moeder te verwerken en te delen, raad ik je aan om te schrijven over iets wat je echt ter harte gaat. Natuurlijk moet je lezer er wat aan hebben, waarom zou je het anders openbaar maken. En structuur en leesbaarheid zijn ook belangrijk. Maar kom in godsnaam nou eens niet aan met ‘5 tips voor dit’ of meer van dat soort clichéblogs geschreven volgens de regels voor clicks en SEO.

Het leven is kort, de wereld al lelijk genoeg, kom met wat moois.